Ik dacht dat jij

Een roman over de liefde. Het eerste deel van het boek speelt zich af in Las Vegas en gaat over de 78-jarige Mal die de 73-jarige Loretta in een casino ontmoet. Ze winnen allebei vlak achter elkaar de jackpot en zijn later getuige van een bloedbad. Daarna gaat het verhaal over de womanizer Giel Labij die Lorette in de trein ontmoet en na een amoureuze tussenstop weet dat zij de ware is. Zij zullen elkaar gedurende hun levens blijven ontmoeten, maar nooit echt een stel worden. In heldere, vaardige stijl geschreven. Geschikt voor een brede lezersgroep. Tim Krabbé (Amsterdam, 1943) is een wereldberoemde Nederlandse schrijver, scenarioschrijver, journalist en schaakcomponist. Hij schreef tientallen boeken. Zijn werk werd in verschillende landen uitgegeven en won meerdere prestigieuze literaire prijzen, zoals de Gouden Strop en de Martin Beck Award.

Een literaire roman over een gescheiden man die op een kruispunt in zijn leven is aanbeland. Om zijn leven nieuw elan te geven meldt hij zich aan voor een cursus over cultuur en beschaving. Hij raakt gefascineerd door de docente, Elizabeth Finch. Haar intellect en ruimdenkendheid inspireren hem, maar als persoon blijft ze gesloten. Jaren later erft hij haar geschreven werk; dozen vol met aantekeningen. Elizabeth blijkt zelf ook een obsessie te hebben gehad, en heeft een opdracht voor Neil om te voltooien. Het verhaal is in zachte, talige stijl geschreven. 'Elizabeth Finch' zal met name een literair lezerspubliek aanspreken. Julian Barnes (Leicester, 1946) is een prominente Britse schrijver, vertaler, journalist en literatuurcriticus. Hij schreef tientallen boeken. Zijn werk werd in meer dan dertig landen uitgegeven en won meerdere literaire prijzen, zoals de Austrian State Prize for European Literature, de Chevalier des Arts et des Lettres en de E. M. Forster Award.

Odile is de hoofdpersoon en vertelster (ik-vorm) van deze roman van de veelbekroonde Nederlandse schrijfster en dichteres (1952). Ze is in deze migratieroman, die midden negentiende eeuw speelt, een bastaardkind. Haar moeder is door haar bemiddelde ouders verstoten. Als de moeder onterecht in een krankzinnigengesticht wordt opgenomen, gaat Odile in op de avances van boer Koben. Na het mislukken van de aardappeloogst en dreigende uitzetting gaan ze in op de propaganda van de Maatschappij voor Overzeese Volksplanting om samen met vijftig streekgenoten overzees een mooie toekomst op te bouwen. Daar aangekomen blijken alle beloftes gebakken lucht en worden ze al snel geconfronteerd met ziekte, tegenslag, na-ijver, verdeeldheid, sektevorming en de onmogelijkheid om hun schulden af te betalen. Net als in het soortgelijke ‘Muskietenkust’ van Paul Theroux blijft Odile lang de steeds stuggere en dominante Koben trouw, terwijl de florerende moeder erop aandringt om met haar weg te gaan. De auteur roept met sober beeldend taalgebruik en subtiele vooruitverwijzingen een pakkend beeld op van een vergeten geschiedenis. Voor een breed publiek.

Het verhaal speelt zich af aan een onbekende grens, waar een vader de grenspost bewaakt. Zoon Bardo zoekt bevrijding, maar komt uiteindelijk in een zelfde beroep terecht. Hij vindt en dreigt daarna zijn grote liefde te verliezen en beziet de wereld door een paranoïde bril, waarvan zijn vrouw Mara en kind Onna slachtoffer dreigen te worden. Bardo heeft zijn moeder jong verloren en vriendschappen lijken onmogelijk voor hem. Verwijten maken lijkt een erfelijke karaktertrek. Zijn geliefde Mara offert haar leven op: ze verzorgt haar schoonvader, verdraagt Bardo en blijft hopen. Zal de kleine Onna uit de gevangenis van erfelijkheid en de omgeving kunnen ontsnappen? De auteur (1952) is schijfster van jeugdboeken, gedichten en toneel en sinds enige tijd ook van romans. Ze is ook nog illustrator en performer. Chronologisch opgebouwd in vijf hoofdstukken met een vooruitblik in cursief; met Onna, Mara en Bardo als personale vertellers. In ‘De Huid’, het laatste hoofdstuk, noemt Mara Bardo’s huid veelzeggend de beschadigde grens tussen binnen en buiten. Samenvattend: mooi van taal, pijnlijk van inhoud: een juweel met scherpe randjes. Filosofie in een roman.

Joke van Leeuwen (1952) schrijft naast poëzie ook romans en kinderboeken. In feite mengt ze in al haar werk steeds het ‘volwassene’ en het ‘kinderlijke’, op aangename en creatieve wijze. Ook in deze roman. Hoofdpersoon Dinka was deel van een Siamese tweeling, haar zusje (die Dinska zou heten) is bij de geboorte gestorven. Naast het litteken van de operatieve scheiding, is die ontbrekende ‘s’ het figuurlijke litteken van het deels onbewuste gemis. Ze groeit op als buitenbeentje (in een 'buitenbenig' gezin), vindt een 'buitenbenige' vriendin waar ze 'buitenbenig' veel van houdt. Dan sterft ze plots heel jong (18) en belandt in een ‘wachtzaal’ waar ze haar gestorven zusje ontmoet. Samen kijken ze terug naar hun niet-gedeeld verleden en naar de wereld die gewoon doordraait (o.a. met haar begrafenis). Serieuze thema’s als dood, gemis en discriminatie worden lichtvoetig besproken, zaken als geloof, new-age, zingeving, maatschappijkritiek krijgen een heerlijk ironisch sausje. Zelfs een volslagen agnost zal over alles heen de vele knipogen naar wat wij van de wereld maken, kunnen waarderen.