Het beste wat we hebben

In New York worden vier jongens, begin twintig, vrienden voor het leven. Ze ontdekken hun seksuele geaardheid, werken aan hun carrière en het leven lijkt hen toe te lachen. Ondanks de nauwe band die ze met elkaar hebben, kan en wil Jude zijn geheimen niet met zijn vrienden delen. Hij slaagt er niet in zijn verleden te verwerken en het lijkt erop dat ontsnapping aan de demonen uit zijn jeugd onmogelijk is. De lezer wordt meegenomen naar een duistere wereld van kindermisbruik. Hij realiseert zich dat het onmogelijk is de wonden die ontstaan zijn door het misbruik te helen. Deze omvangrijke roman die van begin tot eind de lezer overweldigt, is shockerend maar ontroert ook door de onvoorwaardelijke vriendschappen. Dit is de tweede roman van de auteur (1975) en stond op de shortlist van de Man Booker Prize 2015.

Na het indrukwekkende debuut ‘Vele hemels boven de zevende’ werd reikhalzend uitgekeken naar dit tweede werk van deze schrijfster (1973). Het verhaal bestaat uit drie delen, waarin Mona (ik-figuur) achtereenvolgens haar ervaringen als tiener, twintiger en dertiger beschrijft. De naïeve observaties van het kind Mona zijn geloofwaardig. De knap volgehouden kinderlijke toon in het eerste deel overtuigt en maakt dat de herkenbare, op zich weinig opzienbarende, ervaringen van Mona en haar (stief)ouders, broer en stiefzus des te schrijnender overkomen. Het effect van haar enigszins gemankeerde jeugd werkt door in haar relaties op haar werk en in de liefde. Typisch Vlaamse uitdrukkingen en het gebruik van ‘ge’ geven extra sfeer. Herhaalde details in de karakters van de verschillende goed uitgewerkte personages roepen op den duur bijna irritatie op. Wanneer bereikt Mona het punt waarop zij haar traditionele gedrag weet te doorbreken? De auteur geeft de lezer inzicht in diens eigen patronen. Ze maakt met deze gevoelige roman de verwachtingen meer dan waar. In 2020 verfilmd.

Wanneer Puck en haar moeder hun huis verruilen voor een villa, verandert het leven van de vijfjarige Puck compleet. Na amper geld te hebben om rond te komen, kunnen ze nu alles krijgen; alleen zijn zij niet meer met zijn tweetjes. Al het geluk dat zij nu ineens ervaren, wordt betaald met Pucks jeugd en vrijheid. De stiefvader van Puck vindt het namelijk leuk om Puck drie keer per week te wassen, af te drogen met zijn handen en vingers te plaatsen op plekken waar vingers niet horen te zijn. Puck wil vragen aan meester Hofslot of het normaal is dat ze wordt afgedroogd met zijn handen, maar ze durft het niet; straks wordt Ome Meneer boos. Bij wassen blijft het niet, want Puck moet steeds meer doen. Na jaren van misbruik is Puck niet meer het meisje dat geniet van het speelgoed dat ze krijgt en eet of praat ze niet meer. Deze debuutroman van Kim van Kooten (1974) is gebaseerd op ware gebeurtenissen, namelijk op de jeugd van een vriendin. Het boek is, ondanks het onderwerp, op een luchtige en vlotte manier geschreven, waardoor je je inleeft in het personage. Een heftig onderwerp dat op luchtige manier beschreven is, zal het goed doen bij lezers.

Het zuidoosten van Nederland, de jaren vijftig van de twintigste eeuw, een mannenkloostergemeenschap met jongenspensionaat: broeder Bonaventura is hier getuige van seksueel misbruik, sadisme en vernedering van de jongens in het pensionaat door de kloosterlingen. Bonaventura doet zelf niet mee met de misdadige praktijken, maar zwijgt erover, net als iedereen. Maakt dit hem medeplichtig? Is het lafheid? Goed ontvangen, indringende roman over seksueel misbruik en misdadige praktijken binnen de rooms-katholieke kerk. De Volkskrant: ‘Buitengewoon, deze Brouwers. Het draait en wielt op alle niveaus vernuftig in elkaar. Op elke bladzijde is een wonder te vinden…’. Tzum literair weblog: ‘Brouwers fijn ‘archaïsche’ stijl past naadloos bij dit onderwerp. Hij onderzoekt op indringende wijze de schuldvraag van een enkeling mét een geweten.’ NRC Handelsblad geeft vier sterren (van de vijf). De Morgen: ‘De felheid van deze opnieuw uitmuntend gecomponeerde roman verbaast.’ De auteur (1940), die met deze roman zijn vijftig jaar schrijverschap viert, zat zelf als puber op een pensionaat en hoorde daar verhalen over misbruik. Won de ECI Literatuurprijs 2015. Eerste roman van Brouwers die wordt verfilmd. Inhoudelijk vrijwel ongewijzigde herdruk*, met nieuw omslag.

Als op een avond zijn zoon wordt doodgereden, verandert dat Oscars hele leven. Twintig jaar lang zint hij op wraak, want hij meent zeker te weten dat zijn collega-advocaat de dader is. Een nieuwe cliënt en een recente moord bieden Oscar de kans om zijn zoon Jelte alsnog te wreken. Bijna raakt hij verstrikt in zijn eigen intriges, maar dan gebeurt het onverwachte. Boeiend en diep menselijk drama met verhaallijnen die prachtig bij elkaar komen. Verhaal in korte zinnen en makkelijke woorden. Omdat de plot tamelijk ingewikkeld is en de informatiedichtheid hoog, is het boek vooral geschikt voor de gevorderde NT2-lezer en laaggeletterde. Met keurmerk Makkelijk Lezen.

De hoofdpersoon Lise probeert als vijftienjarige overeind te blijven in het gezin waar haar ouders veel ruzie maken en waar ze tussen moet bemiddelen of moet kiezen om te zwijgen. Waar incest dreigt te zijn, maar niet wordt uitgesproken. En ze niet weet hoe ze moet leven. Ze voelt zich erg eenzaam op school, en krijgt een relatie met een docent. In het tweede deel van het verhaal is Lise volwassen en werkzaam als arts in opleiding. Ze heeft een eetprobleem, maar vindt dat het haar sterk maakt. Ze worstelt met de zieke kinderen, met het leven en met relaties en gaat ondanks alles door en probeert iemand te worden. Vanaf de eerste pagina wordt je als lezer meegezogen in deze intense roman. Nare gebeurtenissen blijven verborgen en weggelachen. Het is geschreven in een prachtige, sobere stijl, kenmerkend voor de auteur (1973). Het tweede*, op zichzelf staande deel van een trilogie.