De danseres

Een experimentele psychologische roman over verlies, vriendschap, liefde, en geheimen uit het verleden. Asta ontvangt een uitnodiging voor de herdenkingsdienst voor August, die tien jaar geleden overleed, en tijdens hun studententijd de partner was van haar beste vriendin Mai. De uitnodiging brengt onrust in Asta's leven. Herinneringen aan verzwegen verlangens en verliefdheid komen weer tot leven. Wat er echt gebeurde in de nacht van Augusts dood en de uitbundige dagen daarvoor heeft ze nooit aan Mai durven te vertellen... De roman beschrijft de intensiteit van het studentenleven en de impact die deze op het verdere leven kan hebben. Fragmentarisch, poëtisch en eigentijds geschreven. Tine Høeg (Albertslund, 1985) is een Deense schrijver die met haar debuutroman 'Nye Rejsende' (Nieuwe reizigers) de Bogforums Debutantpris won, de Deense prijs voor het beste literaire debuut van het jaar. 'De A van Asta' won de Edvard P. Prisen en was genomineerd voor de Dublin Literary Award 2024. Een bewerking voor toneel werd door het Koninklijk Deens Theater opgevoerd..

Een psychologische roman over vriendschap, identiteit en schuld, die zich afspeelt in het Parijs van de jaren tachtig en het heden. In 1989 vertrekt de twintigjarige Marie halsoverkop uit Nederland. Ze gaat in Parijs aan de slag als au pair. De stad, de taal, het werk in een ingewikkeld Frans gezin; in alle opzichten is het een harde reset. Haar volwassenwording wordt in 2015 opgerakeld door de aanslagen in Parijs, waarbij een oud-docent betrokken is. In het verhaal ontwart Marie de knoop van haar eigen geschiedenis.‘Luister’ is soepel en talig geschreven, vanuit het perspectief van Marie. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep.Sacha Bronwasser (1968) is schrijver, spreker, kunsthistoricus en curator. Ze debuteerde in oktober 2019 met 'Niets is gelogen'. Korte verhalen van haar hand verschijnen onder meer op kunstplatform Mister Motley en in de theaterreeks Uitgelezen Verhalen..

Zola (1840-1902) is een naturalistisch schrijver. Hij ziet de personages van zijn romans als producten van hun afkomst, het milieu waarin ze verkeren en het tijdperk waarin ze leven. In ‘Het meesterwerk’ (1886) beschrijft Zola het leven van Claude Lantier, een begenadigd en vernieuwend schilder. Hij is echter erfelijk belast: hij lijdt aan stemmingswisselingen. Aan het meesterwerk dat Claude voor ogen staat (het doet denken aan ‘Le déjeuner sur l’herbe’) werkt hij jarenlang. Als hij het dan eindelijk presenteert op een Salon, wordt hij uitgelachen: hij is zijn tijd ver vooruit. Datzelfde gaat op voor een enorm doek, gesitueerd in een Parijse wijk. Hij begrijpt dat men bepaalde elementen als vreemd zal ervaren, en vernietigt het. De stad Parijs speelt trouwens een belangrijke rol in de roman. Alle inzendingen voor de jaarlijkse Parijse Salons worden afgewezen. Zijn leven komt zo in een negatieve spiraal terecht en daarvan wordt ook zijn vrouw Christine het slachtoffer. Een meesterlijke roman. Voortreffelijk vertaald. Het Nawoord plaatst de roman in een literair en historisch kader.

Twintig jaar geleden koos Gerrit voor de dood als uitweg uit zijn depressies. Hij liet zijn vrouw en twee jonge kinderen achter. Nu zit dochter Jennie met vragen en herinneringen. Ze gelooft niet dat haar vader zelfmoord pleegde. Zoon Max leeft met een onderdrukt trauma over het leven met een depressieve vader, zijn dood en de zorg voor hun moeder. Het gewroet van zijn zus haalt zijn leven overhoop. Ondertussen begint moeder te dementeren en wil Jennie haast maken om nog antwoorden te krijgen. Vader Gerrit kijkt toe en vindt er zelf ook wat van, maar niemand, behalve de lezer, hoort hem. Prachtig geconstrueerde roman over verlies, trauma en wat depressie en de dood doen met een gezin. Met soms bijna staccato geschreven situaties en gedachten wordt het gezin beschreven. Het laat zien hoe herinneringen door de tijd worden aangetast en hoe ieder gezinslid de gaten op eigen wijze invult. De overleden vader heeft ook een stem, wat zorgt voor een apart perspectief. Eerder werk van de schrijfster (1972) werd bekroond met de Frans Kellendonk-prijs en stond op de shortlist van de Libris-literatuurprijs.

Al vele jaren schrijft de Franse auteur (1945) over personages die gevoelig zijn voor ‘mensen en dingen die op het punt staan te verdwijnen’. Meestal wandelend door een gedetailleerd beschreven Parijs komen bij hen herinneringen terug aan mensen die zij kort hebben gekend. In deze roman herinnert een oudere auteur zich het meisje Dannie met wie hij medio jaren zestig van de 20e eeuw een korte relatie had. Ze verdween uit zijn leven, waarna Jean door een inspecteur werd ondervraagd over haar en enkele figuren die zij ontmoetten in een hotel in Montparnasse. Twintig jaar later leert het politierapport Jean dat hij in kringen van Marokkaanse activisten moet hebben verkeerd. Maar weer twintig jaar nadien dringen de vervagende herinneringen zich op en biedt het altijd bijgehouden aantekeningenboekje maar beperkt houvast. In een melancholische en dromerige sfeer glijdt de hoofdpersoon heen en weer in de tijd. De personages blijven schimmen, ontheemd en onzeker over hun identiteit. Raadselachtig in zijn thematiek, maar glashelder en prachtig geschreven. Voor de Modiano-fan een vertrouwd en ongetwijfeld weer welkom geluid.

Een delicate roman over liefde en verlies. Op een late wintermiddag in 1963 stapt de jonge, vrijgevochten Frieda Tendeloo de dichtgevroren Waal op. Haar ontmoeting tussen de ijsschotsen met de getrouwde Otto is er een die ze nooit meer zal vergeten. Samen beleven ze een liefde die onstuimig begint, maar noodlottig afloopt. Haar leven lang houdt Frieda haar herinneringen hieraan voor zichzelf, maar als ze op eenentachtigjarige leeftijd opeens weer alleen is, dringt het verzwegen verdriet zich onontkoombaar aan haar op. ’Schemerleven’ is in een fijnzinnige, doch directe stijl geschreven vanuit het perspectief van Frieda. Geschikt voor een breed tot literair lezerspubliek. Jaap Robben (1984) is een Nederlandse schrijver. Zijn romandebuut ‘Birk’ werd onder meer bekroond met de Nederlandse Boekhandelsprijs, en ‘Zomervacht’ haalde de longlist van de Intenational Booker Prize 2021. Zijn werk verschijnt inmiddels in vijftien talen.

In 1973 verbleef de toen 19-jarige Herman Koch (1953) op een boerderij in Finland. Een vlucht: geen diploma, zijn moeder overleden, zijn overspelige, vaak afwezige vader aandringend op een studiekeuze. Herinneringen, vooral aan een korte romance en de ontmoeting met een dichter, komen boven als de bekende auteur Koch in 2012 Finland bezoekt en opnieuw in 2016 tijdens een vakantie. Die herinneringen beslaan het eerste deel en de laatste 30 pagina’s. De tussenliggende 175 pagina's beschrijven de moeizame gezinssituatie en de frustraties van de jonge Koch, leidend tot drankgebruik en het opzoeken van gevaar. En ze tonen het ontstaan van een schrijverschap: de jonge ik-figuur maakt verhalen van zijn ervaringen. De volwassen ik-figuur onderzoekt hoe hij met die herinneringen is omgegaan en wil omgaan. Het slot van het vlakke eerste deel intrigeert, maar krijgt pas op de laatste pagina’s een verrassend vervolg. Het middendeel vertelt, kleurrijk maar nogal uitgebreid, het verhaal dat Koch voor deze roman (want dat is het) heeft gemaakt over zijn jonge jaren..

Tegen het einde van de 18e eeuw, te midden van een wetenschappelijke revolutie en sociale onrust, verkent een jong stel in Parijs de liefde en verzet een eenzamen jongen zich tegen de invloed van de buitenlandse koningin.