Rivieren keren nooit terug

Productinformatie "Rivieren keren nooit terug"
Een vrouw maakt, om de dood van haar vader te verwerken, een reis door Frankrijk naar het idyllische plekje van haar jeugd, waar ze haar eerste vriendje had. De rivier staat symbool voor de tijd: ook wat geweest is, keert niet terug. Poëtisch en melancholiek geschreven roman met bespiegelingen over het leven. Veel informatie over de plekken die de hoofdpersoon in Frankrijk bezoekt. Joke Hermsen (1961) is filosofe en romanschrijfster. Voor lezers die houden van diepgang en voor francofielen.
Eigenschappen "Rivieren keren nooit terug"
Auteur: Joke J. Hermsen
Genre: Psychologisch verhaal
Onderwerp: Frankrijk, Reizen, Rouwproces
Aantal pagina's: 262
Jaar van uitgave: 2018

0 van 0 beoordelingen

Geef een beoordeling

Deel jouw ervaringen met andere leesclubs.


Vergelijkbare boeken

Zen en de kunst van het motoronderhoud
Een vader en een zoon maken per motorfiets een tocht door Noord-Amerika. Het gaat meer om het reizen dan om ergens te komen. De hoofdwegen worden vermeden, de voorkeur gaat uit naar kronkelende, beboste zijwegen. Het boek gaat niet over wat hen op deze reis overkomt, maar over de bespiegelingen die door wat ze zien in hen worden opgeroepen. Veel gefilosofeer, over de zin van het leven, over waarden en over religie. De roman drukt het levensgevoel uit van de generatie van linkse intellectuelen die zich aan het begin van de jaren tachtig, teleurgesteld over het uitblijven van maatschappelijke veranderingen, terugtrok uit het politieke leven om zich aan levensbeschouwelijke zaken te wijden. Het succes van deze roman is onderwerp van veel studie geweest. Hoewel het tamelijk sentimenteel en betuttelend is, werd het een cultboek.
Na Mattias
Na een roman over een zelfmoord (‘Een uur en achttien minuten’*, 2011) en een over een psychose (‘De eerste maandag van de maand’**, 2014) nu opnieuw een boek van de auteur (1983; muziekkenner en redacteur bij NRC) waarin een noodlottige gebeurtenis een cruciale rol speelt: de verdwijning en dood van de jonge Mattias, die samenwoonde met Amber, bij een boekingskantoor werkte en muziekgroepen begeleidde. In negen hoofdstukken treden tien personages op – met hun eigen wel en wee – die op een of andere manier iets – soms veel, soms bijna niets – met Mattias te maken hebben of hadden. Hun verhalen zijn met elkaar verbonden door terugkerende personages, liefhebberijen, thematiek en/of relaties. Het resultaat is een netwerk van verhalen rond de titelfiguur, geschreven in een directe, vlotte, gevarieerde en licht ironische stijl. Vooral de hoofdstukken ‘Riet en Hendrik’ (Mattias’ grootouders), ‘Nathan’ en ‘Kristianne’ (Mattias’ moeder) zijn uitschieters, evenals het slothoofdstuk ‘Amber’, waarin duidelijk wordt hoe Mattias aan zijn einde is gekomen. Fraai uitgegeven met voorin een foto van de auteur en achterin een ‘playlist’ die aansluit bij de hoofdstukken.
Vernietigen
Een vuistdikke (573 blz.) literaire roman over politiek, terrorisme en de condition humaine. De lezer volgt het verhaal van Paul Raison in het Frankrijk van 2026. Raison is topambtenaar voor de Franse regering. Hij wordt contactpersoon voor het onderzoek dat de geheime dienst uitvoert wanneer een terroristische dreiging zich aandient. De Franse presidentsverkiezingen zijn in aantocht en omdat de zittende president na zijn tweede termijn niet kan worden herkozen, maakt extreemrechts veel kans op winst. Een realistische nepvideo toont de onthoofding van prominente kandidaten. Ondertussen gebeurt er van alles in het privé- en gezinsleven van Raison. Intelligent en gedetailleerd geschreven. Met name geschikt voor een literaire lezersgroep. Met enkele zwart-witillustraties.Michel Houellebecq (Saint-Pierre, 1958) is een wereldberoemde schrijver, essayist en dichter. Zijn werk wordt in meer dan dertig landen uitgegeven en won meerdere literaire prijzen, zoals de Austrian State Prize for European Literature, de Oswald Spengler Prize en de Prix Décembre. ‘Vernietigen' is zijn achtste roman..
Onderworpen
In 2022 heeft de Moslimbroederschap in Frankrijk de verkiezingen gewonnen en krijgt Frankrijk een islamitische president, Ben Abbas. De samenleving verandert snel en geruisloos, de islam wordt de staatsgodsdienst, het onderwijs op islamitische leest geschoeid, polygamie doet weer zijn intrede en vrouwen worden uit werk en studie weer het huis in gemanoeuvreerd waardoor de werkloosheid afneemt. Hoofdpersoon is François, hoogleraar aan de Sorbonne, specialist in het werk van de auteur Joris-Karl Huysmans (1848-1907). Hij is een eenzame, gedesillusioneerde intellectueel van middelbare leeftijd met vluchtige seksuele contacten - vooral met studentes - die met Huysman als ijkpunt de islamisering van de Franse samenleving afstandelijk en passief gadeslaat. Als hij als ongelovige niet meer welkom is op de inmiddels islamitische Sorbonne zoekt hij via bekering tot de islam een uitweg voor zowel zijn universitaire status als zijn relatie met vrouwen. Een controversiële, satirische toekomstroman, waarin humor de somberheid en cynische toon wat verlicht. De vrijwel probleemloos verlopende snelle islamisering van de Franse samenleving komt niet geheel geloofwaardig over. Heeft in Frankrijk en daarbuiten al heel wat discussie losgemaakt.
Grijze zielen
Verhaal dat zich afspeelt in een klein dorpje in het noordoosten van Frankrijk ten tijde van de Eerste Wereldoorlog. Het front is niet ver weg, maar raakt aanvankelijk het dorp niet. De moord op een tienjarig meisje doet het dorp opschrikken. De procureur Destinat, die teruggetrokken leeft op zijn kasteel, is een van de verdachten. De verteller is zelf een inwoner van het dorp. Het verlies van geliefden door verschillende hoofdpersonen in de roman cirkelt rondom het centrale thema: wie vermoordde het meisje? De grijze zielen zijn de bewoners van het dorp: noch goed, noch slecht en niet echt levend, gevangen in herinneringen of ten prooi aan het noodlot. Weemoedig boek in observerende stijl. Philippe Claudel (1962), roman- en scenarioschrijver, won met dit boek de Prix Renaudot en de Grand Prix van de lezeressen van het vrouwenblad Elle.
Paradijsvogel boven de Hoge Woerd
Een knap gecomponeerde roman over verlies, familie en liefde. Abdellah en Petra voeden hun zoon Ilias op met het beste van twee culturen, Marokko en Nederland. Oost en West raken in hem met elkaar verstrengeld. Dan wordt Ilias aangereden en overlijdt. Petra en Abdellah rouwen op een verschillende manier waardoor hun biculturele relatie onder druk komt te staan. Het verhaal speelt zich af in Marokko en Nederland. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Op heldere toon geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Abdelkader Benali (Ighazzazen, 1975) schrijft romans, poëzie, toneel en journalistiek werk. Onlangs ontving hij de Gouden Ganzenveer vanwege zijn grote betekenis voor het geschreven woord in de Nederlandse taal. Zijn recentste roman is 'De weekendmiljonair'.
De terugkeer
Twintig jaar geleden koos Gerrit voor de dood als uitweg uit zijn depressies. Hij liet zijn vrouw en twee jonge kinderen achter. Nu zit dochter Jennie met vragen en herinneringen. Ze gelooft niet dat haar vader zelfmoord pleegde. Zoon Max leeft met een onderdrukt trauma over het leven met een depressieve vader, zijn dood en de zorg voor hun moeder. Het gewroet van zijn zus haalt zijn leven overhoop. Ondertussen begint moeder te dementeren en wil Jennie haast maken om nog antwoorden te krijgen. Vader Gerrit kijkt toe en vindt er zelf ook wat van, maar niemand, behalve de lezer, hoort hem. Prachtig geconstrueerde roman over verlies, trauma en wat depressie en de dood doen met een gezin. Met soms bijna staccato geschreven situaties en gedachten wordt het gezin beschreven. Het laat zien hoe herinneringen door de tijd worden aangetast en hoe ieder gezinslid de gaten op eigen wijze invult. De overleden vader heeft ook een stem, wat zorgt voor een apart perspectief. Eerder werk van de schrijfster (1972) werd bekroond met de Frans Kellendonk-prijs en stond op de shortlist van de Libris-literatuurprijs.
Alptraum
Een jaar na ‘Alles is begonnen’, dat in 2015 verscheen bij zijn vijftigjarig schrijversjubileum, komt Koos van Zomeren met een ‘memoir’ over Stanley, zijn dertienjarige borderterriër die in 2014 de dood vond na een val in een bergkloof in de Alpen. Dit boek is meer dan een monument voor de hond, het is de manier (en noodzaak) om de omstandigheden van het verlies (zoals de auteur het zelf noemt) een context te geven, een zinsverband dat de auteur nodig heeft om te kunnen leven. Wat treft in dit boek is de eerlijkheid waarmee Van Zomeren naar een taal zoekt om het verlies van zijn hond vorm te geven. In brieven en fragmenten vertelt hij hoe het ongeluk plaatsvond, hoe hij samen met zijn zoon nog geprobeerd heeft het leven van de hond te redden. Rouwend over Stanley, overlijdt Van Zomerens vader; een thematische samenloop die het verhaal extra diepte geeft. Een zorgvuldig en prachtig geschreven boek dat niet alleen hondenliefhebbers zal aanspreken: het gaat over de impact van verlies, over het moeten leven met de dood. Met die ‘Alptraum’, die nachtmerrie krijgt iedereen te maken.