Weg naar huis

Een dochter van twee emigranten uit Ghana, die neurowetenschappen studeert, neemt tijdens haar promotietraject noodgedwongen haar depressieve moeder in huis en blikt terug op het heftige verleden van het gezin.Hebban-pagina Verheven koninkrijkGoodreads-pagina Verheven koninkrijkWikipedia-pagina Yaa GyasiRecensie Trouw

De Amerikaanse schrijver John Williams (1922-1994) was jarenlang schrijfdocent aan de universiteit van Denver. Voor zijn roman ‘Augustus’ kreeg hij de National Book Award, maar een groot publiek heeft hij nooit bereikt. Hij lijkt wat dat betreft op Richard Yates, wiens werk pas jaren na zijn dood een ware revival beleefde. Met Williams en zijn roman ‘Stoner’ (uit 1965) is inmiddels hetzelfde gebeurd. Met een diepe psychologie en een door melancholie getemperd realisme vertelt hij het verhaal van Stoner, zoon van een arme boerenfamilie, die literatuurprofessor wordt. Deze doorstaat een ongelukkig huwelijk, ziet zijn dochter aan de drank gaan, vindt geluk in een onmogelijke relatie met een studente, maar wordt vlak voor zijn pensioen ziek en sterft. Op de universiteit gaat Stoner gebukt onder de intriges van een doortrapte collega, maar hij verliest zijn integriteit niet. Als een ware stoïcijn doorstaat hij alle ellende waardig. Voor zijn omgeving lijkt hij een kleurloze professor, maar voor de lezer wordt Stoner een held die je niet snel meer vergeet! Hebban-pagina StonerGoodreads-pagina StonerWikipedia-pagina John WilliamsRecensie TzumRecensie Boekiewoogie

Deze briljant geschreven roman speelt zich af rond 1855 in het zuiden van de VS tijdens de hoogtijdagen van het slaventijdperk. De achttienjarige Cora leeft al haar hele leven op de katoenplantage van de sadistische Randall. Als zij samen met de wat oudere Caesar besluit te proberen te ontsnappen, begint zij een tocht die maanden in beslag neemt en haar naar zeer verschillende werelden voert, van het ogenschijnlijk vriendelijke South Carolina tot de verschrikkingen van North Carolina waar alle zwarten worden opgehangen. De slavenvanger, Ridgeway, zit haar voortdurend op de hielen. Hoewel het fictie is, krijgt de lezer een realistisch, helder beeld van de verschrikkingen en wreedheden van Amerika voor de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865). Het wordt pijnlijk duidelijk tot wat voor vreselijke dingen de mens in staat is. Fascinerend verhaal. Bekroond met de National Book Award for Fiction 2016.Hebban-pagina De ondergrondse spoorwegGoodreads-pagina De ondergrondse spoorwegWikipedia-pagina Colson WhiteheadRecensie BazarowUittrekselbank-pagina De ondergrondse spoorweg (met Bibliotheekaccount)

Met een groot inlevingsvermogen beschrijft Willy Vlautin de confrontaties en dromen van zijn jongvolwassen personages. Naast een realist is Vlautin een moralist die zijn lezers een ideaal voorhoudt: probeer een goed mens te zijn. De negentienjarige Horace Hopper wil profbokser worden. Als kind (met Indiaans bloed) is hij door zijn ouders verlaten. Zijn oma vertrouwt hem toe aan de Reese’s, een gepensioneerd stel dat een ranch runt in een uithoek van de staat Nevada. De Reese’s zijn dol op de jongen en boer Reese, die aan chronische rugpijn lijdt, wil niets liever dan dat Horace zijn ranch voortzet. Maar Horace droomt ervan om profbokser te worden en gaat tot het uiterste om die droom te realiseren. Reese voelt aan dat Horace niet voor het boksen in de wieg is gelegd, maar ondersteunt hem onvoorwaardelijk. Als lezer blijf je hopen dat deze roman goed afloopt. Een prachtig, menselijk verhaal dat lang nazindert in je geest en je lijf!Hebban-pagina Laat me niet vallenGoodreads-pagina Laat me niet vallenWikipedia-pagina Willy Vlautin (Engels)Recensie TzumRecensie BazarowUittrekselbank-pagina Laat me niet vallen (met Bibliotheekaccount)

Het verhaal is een spannende en bij vlagen hilarische roadtrip over een tandarts, Josie, die samen met haar twee jonge kinderen Paul (8) en Ana (5) haar praktijk en een mislukt huwelijk in Ohio achter zich laat en probeert in Alaska aan hun bestaan een nieuwe draai te geven. Josie, ontheemd, onrustig en nooit echt gesetteld, vlucht na een aanklacht van een patiënt en het schuldgevoel over de dood van een jongen die ze heeft aangemoedigd als militair naar Afghanistan te gaan. Onheilspellende elementen (inclusief Josie’s verleden) en haar vaker impulsief gedrag worden gecombineerd met Eggers’ bekende ironisch omver trappen van heilige huisjes als het ‘zuivere’ Alaska (duur en vergeven van de rare types en bosbranden) en de Amerikaanse droom. Tijdens hun odyssee in een krakkemikkige camper kruipen ze regelmatig door het oog van de naald en blijven op een sprookjesachtige manier altijd ongedeerd, ook tijdens het spectaculaire slot. De grote kracht is de levendige schets van de zorgzame Paul (vaak het geweten van zijn moeder) en de wildebras Ana.Hebban-pagina Helden van de grensGoodreads-pagina Helden van de grensWikipedia-pagina Dave EggersRecensie BazarowUittrekselbank-pagina Helden van de grens (met bibliotheekaccount)