De eerste vrouw

Als Adriana van Konijnenburg in 1899 op haar 24e haar eerste huwelijksaanzoek krijgt, weigert ze omdat ze de man niet ziet zitten. Als dochter van een succesvolle hotelier en reder die Noordwijk tot badplaats ontwikkelt, doet ze liefdadigheidswerk en leert zo visser Jacob (30) kennen. Ze worden verliefd, maar vanwege het grote standsverschil trouwt hij een ander. Na haar vaders dood zoekt een kelner uit een van zijn hotels toenadering. Als Hendrik haar ten huwelijk vraagt, weigert haar moeder toestemming, ook als Adriana zwanger raakt. Ze moet vertrekken, wordt onterfd en vestigt zich met Hendrik in Meppel, waar ze drie kinderen krijgt en ongelukkig is. Teruggekeerd naar Noordwijk hervindt ze zichzelf. Het ex-fotomodel is nu journaliste (1974) en debuteerde in 2001 met de spraakmakende non-fictietitel 'Heks'. Haar tweede roman wordt verfilmd. Deze derde is gebaseerd op het leven van haar overgrootmoeder. Het boeiende verhaal, om-en-om verteld door Adriana en Jacob, beschrijft erg goed de sociale kant van hun leven, met een levendig tijdsbeeld.

Historische roman van de auteur van onder andere ‘Gisèle’. 1907: Anna Prinsenhoek is als vondelinge opgenomen in het Amsterdamse Burgerweeshuis. Tegen haar achttiende jaar werkt ze in het naaiatelier van het weeshuis en wacht haar een toekomst als huisbediende. Omdat Anna vaak neerslachtig is en droomt van een ander leven, reageert ze in 1907 op een huwelijksadvertentie en vertrekt als bruid van bestuursambtenaar Willem Francken naar Batavia. Na aankomst blijkt haar man koel en afstandelijk, dient Anna alleen als statussymbool voor Willems carrière en brengt Indië geen vrijheid, maar een leven vol ingewikkelde omgangsvormen. Bovendien heeft Willem kinderen van Srie, een njai (Indische concubine) die hij heeft verstoten. Anna legt zich niet neer bij de haar toebedachte rol en gaat naar Srie op zoek, wat haar niet in dank wordt afgenomen. Intussen wordt Anna verliefd op de knappe opstandige Regi. De afloop van de roman doet wat gekunsteld aan, maar de thematiek en beschrijvingen van het koloniale huishouden zijn pakkend. Makkelijk leesbaar. Met nawoord van de auteur. Past in de huidige belangstelling voor de rol van de vrouw in de koloniën..

Een biografische en feministische roman over de Amerikaanse danseres Isadora Duncan (1877-1927). Isadora Duncan tart de normen en wetten van haar tijd, zowel in haar persoonlijke leven als in haar kunst. Voor het eerst in de geschiedenis danst ze op blote voeten en in losse gewaden, geïnspireerd op de bewegingen van de natuur. Wanneer ze zwanger raakt van een gehuwde man, trekt ze zich in 1906 terug in een villa in de duinen van Noordwijk aan Zee. Hier wil ze ongezien door de paparazzi haar eerste kind krijgen. Aan de Nederlandse kust trotseert Duncan conservatieve krachten die op haar inwerken en doorstaat de grootste omwenteling van haar leven. Invoelend en meeslepend geschreven, vanuit het ik-perspectief van Duncan. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Susan Smit (Leiden, 1974) is een bekende Nederlandse schrijfster en columniste. Ze schreef vele boeken. Haar roman ‘De heks van Limbricht’ werd genomineerd voor de NS Publieksprijs..

De dichter A. Roland Holst (’Jany’) (1988-1976) was een notoire rokkenjager. De veelgelezen Susan Smit schreef over diens liefdesleven tussen 1936 en 1945 deze fictieve roman. Voor de historische feiten baseert zij zich voornamelijk op Van der Vegts biografie (2000). Smit schrijft vanuit het perspectief van de drie belangrijkste figuren: de dichter, de kunstenares Gisèle van Waterschoot en de jonge actrice Mies Peters. Talloze andere geliefden worden slechts genoemd. Mies ontwikkelt zich tot Jany’s grote liefde, wat blijkt uit zijn reacties als zij op 33-jarige leeftijd sterft. Gisèle (gestorven 2013) had een kortstondige relatie met Jany, maar hun vriendschap duurde levenslang. De beide vrouwen zijn elkaars tegenpolen. Jany had een grote behoefte aan vrouwelijk gezelschap (naast dat van collegadichters); maar de aantrekkingskracht bekoelde, zodra de vrouw zich meer in het hoofd haalde. Het schrijverschap was zijn enige metgezel. De roman komt langzaam op gang, leest vlot, maar bevat wel slordigheden. In de Epiloog korte biografieën van de personages na 1945. Met nawoord en bronnen.