Juffrouw Jane

Als een nu Amerikaanse, in Vietnam geboren man (28) die Little Dog wordt genoemd, is verhuisd naar New York City, schrijft hij in briefvorm aan zijn moeder die analfabeet is over hoe hij opgroeide in de VS en over zijn band met haar. Geboren in Saigon als enig kind van een Vietnamese moeder en een Amerikaanse militair emigreert hij als jochie naar de VS, waar hij opgroeit in een stadje in Connecticut. Als zijn agressieve vader in de gevangenis belandt, zijn z’n moeder die hem geregeld slaat en zijn oma die hem beschermt, de belangrijkste mensen in zijn leven. Hij leert om te gaan met taalproblemen en racisme. Als hij 17 is weet hij dat hij op mannen valt, wat zijn moeder schokt, wordt verliefd en krijgt een relatie met macho Trevor, die later overlijdt aan een overdosis.Hebban-pagina Op aarde schitteren we evenGoodreads-pagina Op aarde schitteren we evenWikipedia-pagina Ocean VuongRecensie De Groene AmsterdammerRecensie BazarowUittrekselbank-pagina Op aarde schitteren we even (met Bibliotheekaccount)

Twintiger Nomi reist vanuit Zweden naar de (fictieve) stad Jarmuli in India, een spiritueel centrum. Ze doet vooronderzoek voor een filmproject, samen met een Indiase fotograaf. Maar Nomi heeft ook een persoonlijk doel. Na de moord op haar vader en het verdwijnen van haar moeder en broer was ze vijf jaar opgenomen in een hindoeïstische ashram. Weesmeisjes als Nomi liepen daar veel schade op. Het verhaal van haar zoektocht, in de ik-vorm, wordt begeleid door flashbacks, die zicht geven op de Indiase maatschappij en het (seksuele) geweld jegens vrouwen, kinderen en homo's. Verweven met Nomi's zoektocht zijn de belevenissen van drie vriendinnen op leeftijd, de fotograaf en een homoseksuele tempelgids, die gelijktijdig de stad bezoeken. Deze verhaallijnen staan in de derde persoon, het perspectief wisselt. Deze spannende roman, met intense couleur locale, werd genomineerd voor de Man Booker Prize (longlist) en won in 2016 de DSC Prize for South Asian Literature. De Indiase auteur (1960) brak door met ‘Een atlas van onmogelijk verlangen’ (2008).Hebban-pagina Slapen op JupiterGoodreads-pagina Slapen op JupiterWikipedia-pagina Anuradha Roy (Engels)Recensie Chicklit

Een vrouw voelt zich sterk verwant met de figuur van Robinson Crusoe omdat zij ook alleen in het leven staat.

Surrealistisch verhaal over een Engels dorp en zijn inwoners die van vroeger en die van nu. Geen eigenlijk verhaal, meer een geroezemoes van stemmen. De boventoon (belangrijkste personages) voeren Lanny’s moeder, Lanny’s vader, kunstenaar Maffe Pete en het tijdloze, mythische wezen Dode Papa Scheurwortel, die naar eigen believen van gedaante kan verwisselen en leeft van luisteren naar de dorpsstemmen door de eeuwen heen. Zijn favoriet wordt het bijzondere jongetje Lanny dat zo mooi zingt en met zijn ouders nog niet zo lang geleden vanuit Londen naar het dorp verhuisd is. Dan verdwijnt Lanny en raakt het dorp in opschudding.Hebban-pagina LannyGoodreads-pagina LannyWikipedia-pagina Max PorterRecensie TzumRecensie Trouw

De vriendschap van drie Engelse vriendinnen sinds 1990 toen ze tieners waren, verandert in de twintig jaar erna.Hebban-pagina VerwachtingGoodreads-pagina VerwachtingWikipedia-pagina Anna Hope (Engels)Recensie Volkskrant

Deze meeslepende roman van de Ierse schrijver (1955), (onder andere 'Brooklyn' en 'Nora Webster'), is qua hoofdpersonages en structuur een hertelling van de Griekse Oresteia-trilogie van Aischylos (458 v.Chr.) (zonder deel 3, daar de goden hier nauwelijks een rol spelen), de Elektra van Sophocles (rond 420 v.Chr.) en de Elektra, Orestes en Iphigeneia in Tauris van Euripides. In het begin verhaalt Klytaimnestra in de eerste persoon over hoe haar man Agamemnon via de belofte van een huwelijk met Achilles haar en hun dochter Iphigeneia naar Tauris lokt, alleen om de laatste als Goddelijk offer te vermoorden om een gunstige wind voor zijn leger af te dwingen; terug in haar paleis bevrijdt Klytaimnestra Aigisthos, neemt met hem de macht over en vermoordt haar man als hij na tien jaar zegenrijk terugkomt. Het tweede deel vol actie, spanning en sluimerende homo-erotiek à la ‘Een lied van Achilles’ (2012) van Madeleine Miller vult de leemte in van hoe het Orestes (die de meeste aandacht krijgt) tijdens zijn ballingschap en terugkeer is vergaan. In het slotdeel nemen Orestes en Elektra wraak. Een knappe toevoeging van psychologie, motivatie, nuance en menselijkheid aan de bekende stukken.Hebban-pagina Het huis van de namenGoodreads-pagina Het huis van de namenWikipedia-pagina Colm TóibínRecensie TzumRecensie Bazarow

Het leven is voor de jonge Ella, dochter van Nederlandse ouders, niet gemakkelijk in Zuid-Afrika. Ze woont met haar door oorlog getraumatiseerde vader en haar met heimwee naar Nederland vervulde moeder in Durban. Ella’s vader kan het als ex-marinier niet meer aan om aan de kust te wonen en daarom verhuist het gezin naar de binnenlanden. Daar zit de vader avonden achter elkaar op de veranda te drinken en oorlogsverhalen te reciteren. In plaats van te slapen, staat Ella achter haar raam naar de verhalen van haar vader te luisteren. De haat-liefdeverhouding die zij met haar vader heeft, komt steeds meer onder druk te staan. Ella zit in meerdere opzichten gevangen tussen twee werelden. Tussen de werelden van haar vader en haar moeder en tussen Nederland en Zuid-Afrika. Lukt het haar zich hieraan te ontworstelen? Wat sterk is, is dat de stijl van het verhaal overeenkomt met de inhoud. De eindeloze oorlogsverhalen van de vader zijn soms minder boeiend om te lezen. Tegelijk benadrukken ze het verstikkende karakter ervan en kun je je als lezer daardoor goed in Ella verplaatsen. De schrijfster (1961) komt net als Ella uit Durban en spreekt van huis uit Nederlands.Hebban-pagina Op de verandaGoodreads-pagina Op de verandaWikipedia-pagina Elleke Boehmer (Engels)

In 1982 raken twee meisjes van zeven uit een arme wijk in Noord-Londen met elkaar bevriend als ze aan de hand van hun moeder naar balletles gaan. Beiden koffiekleurig, hebben ze een witte en een zwarte ouder. De vertelster, een Jamaicaanse moeder, feministe die is gaan studeren en nu de wereld verbetert, en een witte vader die huisman is. Tracey heeft een dikke, witte moeder die weinig doet en een zwarte vader die verdwenen is. De meisjes willen danseres worden, maar alleen Tracey heeft talent en wordt later danseres in shows. Hun contact is dan al verbroken. De vertelster wordt, na een studie mediakunde en een toevallige ontmoeting, PA van de Australische wereldster Aimee en raakt betrokken bij de school die zij bouwt in West-Afrika. De belangrijke Engelse auteur (1975) debuteerde in 2000 met de bekroonde roman ‘Witte tanden’. Deze goed vertaalde vijfde heeft gemengdere recensies gekregen dan eerdere romans. Hij is zeker goed geschreven, boeiend en bespreekt veel kwesties, onder andere ras, sociale klasse, feminisme, maar het verhaal van de vertelster blijft vrij vlak en had zeker geïnspireerder kunnen zijn.Hebban-pagina Swing timeGoodreads-pagina Swing timeWikipedia-pagina Zadie SmithRecensie TzumUittrekselbank-pagina Swing time (met bibliotheekaccount)